Τα Άλματα στην Τεχνολογία των Ανεμογεννητριών Αυξάνουν την Απόδοση

Οι πρώτες ανεμογεννήτριες που κατασκευάστηκαν στην δεκαετία του ’70 βοήθησαν στην εξάπλωση της τεχνολογίας, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα αποδοτικές, ενώ οδηγούσαν σε θάνατο υπερβολικά μεγάλους αριθμούς πουλιών. Σήμερα, οι προκλήσεις παραμένουν, αλλά η τεχνολογία έχει προχωρήσει και οι εταιρείες του κλάδου έχουν αναπτύξει την τεχνογνωσία τους. Ομοίως, οι ανεμογεννήτριες μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο, τόσο σε μέγεθος, όσο και σε ισχύ. 

Ένα μοντέλο που παράγει η Vestas σήμερα μπορεί να παράγει 300 φορές περισσότερη ενέργεια από μια ανεμογεννήτρια πριν 15 χρόνια. Πολλοί άλλωστε είναι οι κατασκευαστές που επικεντρώνονται στο μέγεθος, ώστε να μπορεί η ανεμογεννήτρια να εκμεταλλεύεται πιο ισχυρούς ανέμους. Σήμερα, η γερμανικήEnercon παράγει τη μεγαλύτερη επίγεια ανεμογεννήτρια του κόσμου, με ισχύ 7,5 MW. Έχει ύψος 135 μέτρα και οι λεπίδες της έχουν ακτίνα 127 μέτρων. 

Επιπλέον, όπως υποστηρίζει η Κέιτ Γκάλμπρεθ σε άρθρο της για τους New YorkTimes, οι εταιρείες θέλουν να πωλούν μεγάλες ανεμογεννήτριες, επειδή με τον τρόπο αυτό εξοικονομούν έξοδα μεταφοράς και λειτουργίας. Και σε αυτή την περίπτωση όμως λειτουργεί ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης, με αποτέλεσμα οι ειδικοί να πιστεύουν ότι από ένα σημείο και μετά η μείωση του κόστους μέσω της αύξησης του μεγέθους δεν θα είναι δυνατή.

Καθώς το μέγεθος ξεπερνά τα 100 μέτρα, η μεταφορά των συστημάτων γίνεται πιο δυσχερής και αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Παρόλα αυτά, φέτος ηVestas ανακοίνωσε τα δικά της σχέδια για μια ανεμογεννήτρια ισχύος 7 MW και ύψους 164 μέτρων. Επίσης, μελέτη που έγινε με την χορηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έδειξε ότι είναι δυνατή ακόμα και μια ανεμογεννήτρια με ισχύ 20MW και λεπίδες μήκους 120 μέτρων έκαστη.

Αντίστοιχες βελτιώσεις έχουν συντελεστεί όσον αφορά και τα υπόλοιπα κομμάτια της τεχνολογίας, όπως για παράδειγμα η κλίση και η παρακολούθηση της λειτουργίας. Σε γενικές γραμμές, μια ανεμογεννήτρια είναι μια περίπλοκη μηχανή, αφού αποτελείται από περίπου 7.000 επιμέρους κομμάτια, όπως τονίζει ο Τομ Μαβς, του Αμερικανικού Συνδέσμου Αιολικών. Επίσης, αντιπροσωπευτική των προκλήσεων είναι η περίπτωση περιοχών όπως το Τέξας, όπου το χειμώνα έχει χιόνι και το καλοκαίρι καύσωνα.

Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει για τους κατασκευαστές το κιβώτιο μεταφοράς ενέργειας της ανεμογεννήτριας. Πρόσφατα, ορισμένες εταιρείες όπως ηSiemens προσπάθησαν να αναπτύξουν μια μέθοδο κατασκευής δίχως κιβώτιο, η οποία όμως χρειάζεται σπάνια μέταλλα, τα οποία στοιχίζουν ακριβά. Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσπάθεια της Vestas για να αναπτύξει μια ανεμογεννήτρια αόρατη στα ραντάρ, κάτι για το οποίο παραπονιέται συχνά ο στρατός.